Project- en programma management zie ik als een vakgebied waarin het mogelijk en noodzakelijk is continue verbetering te bereiken door in alle aspecten van het vak verdieping te zoeken

Allereerst is het belangrijk de methodische kant van het vak onder de knie te krijgen. Een goede kennis van projectmatig werken is essentieel en voorwaardelijk voor een voorspelbaar resultaat. Certificering is hiervan een onderdeel. Prince2 en IPMA certificering zijn daar onderdeel van. Uiteraard ook de PM BOK en de huidige Agile, Scrum en SAFe vaardigheden, en nog veel meer…

Als ik kijk naar het bestaansrecht van een project- of programma manager is mijn waarmening dat 70% van de uitvoering en aansturing op het proces gericht dient te zijn. Bemoei je ook niet teveel met hoe de kennishebbers hun werk moeten uitvoeren. Richting geven of héééél duidelijk zijn in het wat is van essentieel belang. Uiteraard gelardeerd met de sauzen van prio’s, belang, afhankelijkheden, politiek, stakeholders met specifieke agenda’s 🙂 etcetera

Uiteraard gaat dit altijd gepaard met de kennis van de onderliggende onderwerpen. Dat maakt het werk voor mij ook zo boeiend: iedere keer weer nieuwe kennis opdoen en bijleren/bijweten

Aangezien ieder project of programma uniek is, dient het ook de specifieke aanpak te krijgen die het verdient

Want wat voor mensen geldt, geldt ook voor projecten en programma’s:

De grootste vorm van ongelijkheid is de gelijke behandeling van ongelijken.